En 1956, ....escalando, Grells, Cinta y yo.
Cinta como siempre escalando y fumando con su pipa, cuando a los tres metros vi como caia, con suerte no le paso nada y me puse yo de primero, a los 20 metros, lo vi tan dificil, que me meti en el primer agujero que encontré., alli estaba yo, sentadito con mis zapatillas de cañamo y con mi super equipo y un poco acojonao...entonces cinta me dijo, ya me pongo yo de primero y asegurame hasta el agujero grande, y cuando casi llegaba, oigo que empieza a gritar, me caigoooo...., lo vi pasar como caia, sujete la cuerda con mi pierna y con todas mis fuerzas, y suerte de ello no le paso nada, y a mi solo un grandisimo corte en la pierna, teniendo que bajar como pude sangrando.
A la semana siguiente y estando ya en forma, volvimos, llegando yo de primero hasta el agujero grande, junto con Santa Cana y Gomez y a la semana siguiente ya llegamos hasta el final.
Esta es mi via favorita, llamada PAS DEL PRINCEP, VIA GEDE abierta por M.Guasch, Santa Cana y Gomez.
Hola Manel!
ResponderEliminarEl Viernes fui con Eduard ha hacer esta via. Nos encantó. Gracias por “regalarnos” esta joya!
Disfruté mucho, y vibré también mucho en más de un paso. El primer largo hasta el agujero grande es de lo mejor que he hecho! A medida que subía y pensaba que la via había sido abierta en 1956 no podía parar de repetir: VAYA CRACS el Guasch y Compañia!!
Espero que coincidamos algún día por el CEG y poder conocerle!
Un saludo,
Emili
Preciosa via, em va enamorar de principi a fi i va augmentar l'admiració pels que vau ser capaços de somiar-la i escalar-la per primer cop. Una autèntica joia montserratina i una lliçó d'escalada. Gràcies mestre!
ResponderEliminarSalut, tàpia i alegria
laura